Het mosselseizoen bleek er achter de rug en had er plaats gemaakt voor het wildseizoen. Ik was niet echt wild van wild. Ik zou er ook geen spaghetti of pizza eten. Mijn ogen gleden langs de kaart op en neer om te stoppen bij rumsteak 17,50. Die van mijn disgenote eindigde bij de Chateaubriand. Dat was minimaal voor 2 personen. Het was beslist. We bestelden de Chateaubriand. Dat is de dikke kant van de pelure zei mijn disgenote. Neen repliceerde ik, chateaubriand is géén stuk dat in een koe zit. De chateaubriand is een Franse term en gebruikt voor het dikke stuk aan de kop van een filet pur. De naam komt van François René de Chateaubriand, (Frans schrijver en politicus) zijn kok. Ik had zelf een opleiding en ervaring als slager / beenhouwer achter de rug. vandaar mijn tussenkomst. Excuseer.

Een stuk Chateaubriand in de meeste winkels is géén filet pur. Bestel er liever Filet Pur.

un miracolo Het was 25 oktober 2019. Op dat moment was ik bijna 63 jaar oud. En voor het eerst in mijn hele leven kwam men in een restaurant aan onze tafel met een echte Chateaubriand. En dit dan nog in een Italiaans restaurant. complimenti

http://www.firenze-restaurant.be/